Plodnost poljoprivrednog zemljišta na teritoriji Opštine Mali Iđoš u 2017 godini

U ataru opštine Mali Iđoš, na lesnoj zaravani, susreću se ovi tipovi zemljišta:

• Černozem
• Livadske crnice
• Ritska crnica

Polazeći od raspoloživih resursa proizvodnje najvažniji privredni potencijal opštine Mali Iđoš je poljoprivredno zemljište, a zajedno sa industrijom, poljoprivreda je nosioc privrednog razvoja Opštine. Od ukupno ostvarenog BDP oko 60 % je ostvareno u poljoprivredi. Poljoprivreda predstavlja jednu od najznačajnijih grana privrede i najveći broj stanovnika opštine bavi se poljoprivredom, kao osnovnom ili dopunskom delatnošću. U ukupnoj površini poljoprivrednog zemljišta najveću zastupljenost imaju oranice i bašte sa učešćem od oko 98,7 %, dok su livade i pašnjaci zastupljeni sa oko 0,6 %, voćnjaci i vinogradi 0,6 %, a ostale površine, trstici i bare 0,1 %.

Najviše oraničnih površina zahvataju ratarske kulture, gde dominira proizvodnja kukuruza na oko 50% površina, dok se pšenica i ječam gaje na oko 25 % ukupnih površina,  suncokret na oko 10%, soja na oko 3% šećerna repa na oko 2% površina. Povrće se gaji na oko 5%, krmno bilje i druge kulture na oko 5%  ukupnih površina oraničnog zemljišta.

Značajan razvojni potencijal je u oblasti poljoprivrede i temelji se na prirodnim resursima, a to je pre svega plodno zemljište.

U akciji kontrole plodnosti obradivog poljoprivrednog zemljišta i upotrebe đubriva na individualnom sektoru je ispitivan sadržaj samo nekih od osnovnih parametara plodnosti zemljišta (sadržaj humusa,  CaCO₃, P₂O₅, K₂O, ukupan N, reakcija zemljišta), a uzeto je 185 uzoraka zemljišta sa područja opštine Mali Iđoš.

Zemljišta su dominantno slabo alkalne i neutralne reakcije, i pažnju treba posvetiti sprečavanju dalje alkalizacije zemljišta, izborom fiziološki kiselih azotnih đubriva (urea i AN). Sadržaj humusa je dominantno iznad 3 %, ali ga i dalje treba održavati i povećavati zaoravanjem žetvenih ostataka i organskim đubrenjem. Sadržaj pristupačnog fosfora je u odnosu na period 90-ih godina znatno  povećan, a analiza zemljišta omogućava da se racionalizuje njegova primena pogotovo što je evidentiran veliki broj  parcela sa visokim sadržajem na kojima treba da se primeni umereno umanjenje (vraća se 20-30 % manje od iznošenja fosfora biološkim prinosom). Na parcelama sa vrlo visokim do štetnim sadržajem fosfora, ne treba primenjivati fosforna đubriva u periodu od 1-3 godine. Na manjem broju parcela sa vrlo siromašnim i siromašnim sadržajem ovog elementa  potrebno je od veoma povećanog do umerenog povećanog đubrenja fosforom (od 10 do 50 % veće količine fosfora nego što se iznose biološkim prinosom). Sadržaj kalijuma je dominantno u rasponu od optimalnog, do visokog i omogućava značajnu racionalizaciju đubrenja ovim elementom. Kod velikog broja  parcela sa visokim sadržajem kalijuma na kojima treba da se primeni umanjenje (vraća se samo 30-40 % od iznošenja biološkim prinosom). Na parcelama sa vrlo visokim do štetnim sadržajem kalijuma, ne treba primenjivati kalijumova đubriva u periodu od 1-3 godine.

Na osnovu svega navedenog a uzimajući u obzir znača poljoprivreda kao nosioca privrednog razvoja opštine Mali Iđoš može se zaključiti da bi ubuduće trebalo više raditi na edukaciji proizvođača o značaju  hemijske analize zemljišta i primene đubriva na osnovu analize i odredbama Sistema kontrole plodnosti zemljišta i racionlane upotrebe đubriva.